கருவூலம்
வாடிய பயிரைக் கண்டபோதெல்லாம்
வாடினேன், பசியினால் இளைத்தே
வீடுதோ ரறிந்தும் பசியறா தயர்ந்த
வெற்றரைக் கண்டுளம் பதைதேன்,
நீடிய பிணியால் வருந்து கின்றோர்என்
நேர்உறக் கண்டுளம் துடித்தேன்,
ஈடின் மானிகளாய் ஏழைகளாய் நெஞ்
சிளைத்தவர் தமைக் கண்டே இளைத்தேன்...
-திருவருட்பிரகாச வள்ளலார்
(திருவருட்பா- ஆறாம் திருமுறை )
காண்க: விளககம்
No comments:
Post a Comment