வசன கவிதை - 39

இதற்குத் தான் கொடிகாத்தாயா

திருப்பூர்க் குமரா?

நமது நாட்டில், நமது மண்ணில்

மூவர்ணக் கொடியேற்ற

நமது அரசே தடை விதிக்கவா,

தாலி கட்டிய மனைவியைத்

தவிக்கவிட்டு-

திருப்பூர்க் குமரா நீ

குருதி சிந்தி கொடி காத்தாய்?

இத்தாலித் தாயை குஷிப்படுத்த

சுதந்திரத் தியாகிகளை தூக்கி எறியும்

ஈனப்பிறவிகள் அரசாளவா,

தன்னலம் துறந்து நாட்டுக்காக -

திருப்பூர்க் குமரா நீ
குருதி சிந்தி கொடி காத்தாய்?

கொலை பாதகர்களும்

ஊழல் பெருச்சாளிகளும்

மத்திய அமைச்சர்களாகி

'மதச்சார்பின்மை' காக்கவா,

சொந்தம் மறந்து

தொழிலையும் கடந்து-

திருப்பூர்க் குமரா நீ
குருதி சிந்தி கொடி காத்தாய்?

சாதி அரசியலால்

சாதிக்கும் தலைவரிடம்

சிக்கித் திணறும்

ஜனநாயகத்துக்காகவா,

வாழும் வயதில்

வாலிபம் கருதாமல்-

திருப்பூர்க் குமரா நீ
குருதி சிந்தி கொடி காத்தாய்?

நாட்டைப் பிளந்த மதவெறியர்களுக்கு

சாமரம் வீசும் 'ஓட்டுண்ணி'களுககாகவா

வந்தேமாதர முழக்கத்துடன்-

திருப்பூர்க் குமரா நீ
குருதி சிந்தி கொடி காத்தாய்?

முத்தமிழின் பேர் சொல்லி

மூவேழு தலைமுறைக்கும்

சொத்து சுகம் அத்தனையும்

சொந்தமாக்கி கொள்ளுகிற

அரசியல் கலைஞர்களுக்காகவா,

பெற்றோரைக் கருதாமல்

தாய்நாட்டுச் சிந்தையுடன் -

திருப்பூர்க் குமரா நீ
குருதி சிந்தி கொடி காத்தாய்?

நூற்றாண்டு கொண்டாடி

மேடையிலே முழங்கிவிட்டு,

வீட்டுக்குச் சென்றவுடன்

விளையாட்டாய் மறந்துவிடும்

இந்த மக்களுக்காகவா -

குருதி சிந்தி கொடி காத்தாய்

திருப்பூர்க் குமரா?

குறிப்பு: திருப்பூர்க் குமரன் நூற்றாண்டில் எழுதிய கவிதை
நன்றி: விஜயபாரதம் - தீபாவளி மலர் (2001)

.